Το ταξίδι ενός βασιλιά που χρειάστηκε δύο δεκαετίες για να επιστρέψει στην Ιθάκη.
Τα θρυλικά εγχειρήματα του βασιλιά Οδυσσέα της Ιθάκης, συζύγου της Πηνελόπης και πατέρα του Τηλέμαχου, ήταν ο πρωταγωνιστής του ομηρικού ποιήματος Η Οδύσσεια. Αυτή η διάσημη ιστορία πέρασε μέσα από στο χρόνο μέχρι που ο Όμηρος το έγραψε σε μια αφήγηση. Έγινε η συνέχεια του άλλου επικού ποιήματός του Η Ιλιάδα, η οποία περιέγραψε τις τελευταίες ημέρες του Τρωικού Πολέμου.
Ο «Οδυσσέας ο Πολυμήχανος», όπως συχνά αναφερόταν, ήταν γνωστός για τη γρήγορη σκέψη, την έξυπνη απάτη και τη γοητεία του. Η αλαζονεία και η υπερηφάνεια του μερικές φορές τον οδηγούν σε επικίνδυνες καταστάσεις, ωστόσο, κατάφερε να έχει μερικές τυχερές αποδράσεις, συχνά με το θάνατο των δικών του ανδρών.
Το ταξίδι του αρχίζει στην Τροία, όντας έμπιστος σύμβουλος του Αγαμέμνονα, απογοητεύτηκε που μετά από δέκα χρόνια μάχης με τον Τρωικό Πόλεμο ο ελληνικός στρατός δεν κατάφερε να διεισδύσει στην Πόλη των Troy.It ήταν η έξυπνη σκέψη του Οδυσσέα, ο οποίος επινόησε το σχέδιο για να ξεγελάσει τους Δούρειους να πιστέψουν ότι το ξύλινο άλογο (γνωστό ως Δούρειος ίππος) έμεινε έξω από τις πύλες της πόλης ως προσφορά προς τους Θεούς και ως συνθήκη ειρήνης από τους φαινομενικά ηττημένους Έλληνες.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, αυτό δεν συνέβη, μέσα σε μια μέρα ο ελληνικός στρατός εισήλθε και κυβέρνησε την Πόλη της Τροίας και ο πόλεμος τελείωσε τελικά. Δυστυχώς, για τον Οδυσσέα, η πρόθεση επιστροφής στην Ιθάκη δεν πήγε ακριβώς σύμφωνα με το σχέδιο. Εδώ αρχίζει το δεκαετές ταξίδι του Οδυσσέα και των ανδρών του, σε αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως Η Οδύσσεια.
Ήταν μια περιπέτεια φανταστικών διαστάσεων. Ο Οδυσσέας έπλευσε στη Μεσόγειο αντιμετωπίζοντας μυστικιστικά πλάσματα, γίγαντες, μάντες και κυκλώπες. Συχνά μέσα από την πονηρή φύση και την υπερηφάνεια του, ο Οδυσσέας συχνά εξόργισε τους Θεούς όπως ο Ποσειδώνας, ο Ήλιος και ο Δίας, οι οποίοι στη συνέχεια τον καθυστερούσαν και του έβαζαν εμπόδια στην αποστολή του να φτάσει στην Ιθάκη ξανά και ξανά.
Παρά τις αποτυχίες του ήταν αποφασισμένος και επέμεινε. Η εξυπνάδα του και οι έξυπνοι τρόποι του κέρδισαν τις καρδιές πολλών που τον βοήθησαν στην προσπάθειά του να επιστρέψει στην πατρίδα του. Αυτό περιελάμβανε την Κίρκη η Μάγισσα που τον προειδοποίησε για τις προνοητικές συναντήσεις του Κάτω Κόσμου και τι βρίσκεται μπροστά της, και την ισχυρή νύμφη Θεά Καλυψώ που τον γαλούχησε πίσω στην υγεία και με την οποία έμεινε μαζί για επτά χρόνια.
Καθώς περνούσαν τα χρόνια, ο Οδυσσέας κουράστηκε από αυτή την επίπονη περιπέτεια και απλά ήθελε να επιστρέψει στην πατρίδα του, πίσω στην Ιθάκη – πίσω στη γυναίκα και το γιο του. Τελικά, μετά από μια απόδραση δύο δεκαετιών από τους πολέμους και την ιστιοπλοΐα στη Μεσόγειο, το έκανε. Εκείνη την εποχή ο Οδυσσέας δεν είχε πλοίο, ούτε τους δικούς του άνδρες για να επιστρέψει στην πατρίδα του. Οι Φαιαϊκοί του έδωσαν ευγενικά το γρηγορότερο πλοίο τους αφού άκουσαν για τη θλιβερή κατάστασή του και ο Οδυσσέας έφτασε τελικά στις ακτές της Ιθάκης.
Ήταν μεταμφιεσμένος σε ζητιάνο, επέστρεψε έναν γέρο άθλιο άντρα, δεν ήταν καθόλου αναγνωρίσιμος. Ο τελικός άθλος του δεν είχε τελειώσει όμως, είχε ένα ακόμη εμπόδιο να ξεπεράσει και αυτό ήταν να πείσει την Πηνελόπη ότι ήταν στην πραγματικότητα αυτός, ο αποξενωμένος σύζυγός της, Οδυσσέας.
Έστησε μια δοκιμασία στο οποίο όλοι οι μνηστήρες της, συμπεριλαμβανομένου του Οδυσσέα έπρεπε να ανταγωνιστούν, και που τελικά στο οποίο ήταν νικητής. Η Πηνελόπη που ακόμα δεν είχε πειστεί έδωσε εντολή στους υπηρέτες να μετακινησούν το κρεβάτι της σε μια εξωτερική αυλή, ακούγοντας αυτό, ο Οδυσσέας επέμεινε ότι δεν μπορεί να μετακινηθεί καθώς είχε διαμορφωθεί από μια ζωντανή βελανιδιά από τα χέρια του και κανείς, ούτε οι Θεοί, δεν θα μπορούσαν ενδεχομένως να το μετακινήσουν. Ενθουσιασμένη τον αγκάλιασε, γιατί τότε ήξερε ότι ήταν πραγματικά ο χαμένος σύζυγός της και ο βασιλιάς Οδυσσέας.
Το ταξίδι όμως δεν τελειώνει εκεί, μετά από μερικά χρόνια που πέρασαν, ο Οδυσσέας διόρισε τον γιο του Τηλέμαχο, βασιλιά της Ιθάκης. Ο Οδυσσέας, για άλλη μια φορά, έφυγε από τις ακτές της Ιθάκης, η γυναίκα και ο γιος του και έφυγε από την ενδοχώρα. Ταξίδευε και αναρωτιόταν για μήνες με ένα κουπί στο χέρι. Λαχταρούσε να φτάσει «στη γη που δεν γνωρίζει τίποτα για τη θάλασσα», όπου οι άνθρωποι δεν θα αναγνώριζαν τι κουβαλούσε μαζί του, ωστόσο όπου πήγαινε οι άνθρωποι ήξεραν τι ήταν.
Μια μέρα, μακριά στους λόφους, βρήκε κατοίκους ενός χωριού που δεν είχαν ξαναδεί τη θάλασσα, εξ ου και δεν είχαν ξαναδεί κουπί. Εκεί τελειώνει η Οδύσσεια, ήταν ένα συμβολικό τέλος στα ταξίδια και τις περιπέτειες του Οδυσσέα. Ήταν εδώ όπου αυτός ο θρυλικός ήρωας βρήκε τελικά την ειρήνη και έζησε τις ημέρες του.
Όλες οι εικόνες προέρχονται από εικόνες Google: medium.com και laphamsquarlerly.org
